De schoonheid van het Appricot Forest

Hij dacht dat het gewoon een ongeluk was dat hij duizend jaar teruggestuurd werd door een malafide blikseminslag. Hij wist niet dat daar al tientallen jaren iemand op hem had gewacht. Zijn komst bracht een persoon terug uit de dood en herenigde hen met wat ze hadden verloren. Door een reeks toevalligheden kwamen hij en de persoon die had gewacht elkaar ontmoeten, kennen en liefhebben. De koorden van het lot die hen samenbrachten, voortgekomen uit gebroken draden van een vorige generatie. De schoonheid blijft, zelfs als het abrikozenbos niet meer bloeit, het verhaal van hun liefde en tragedie, waarover alleen wordt gesproken door gefluister in de wind.