Gehoorzaam mij

Op dat moment werd ze eenzijdig ontslagen door de kroonprins en was ze vrij om haar eigen reis te gaan.

"Hoi." Iemand heeft haar wakker gemaakt.

‘Ik ben Nathanaël,’ zei hij. “Mensen hier noemen mij ‘Het Einde’.”

Een mooie man glimlachte, net als de koning van de winter, breed en arrogant.
‘Laat mij eruit.’

Nathaniel strekte zijn hand uit, maar hoewel Kyrie die afwees, raakte zijn benige witte hand nogal langzaam en zachtjes Kyrie's oren en wangen aan.

'Je kunt er beter niet over nadenken. Als je niet vastgebonden wilt worden.” In plaats van te antwoorden beet ze in de vingers van Nathaniel.

Hij liet zijn hoofd langzaam zakken en legde zijn hoofd tegen haar voorhoofd.

Hoe angstiger de paarse ogen van Kyrie waren, hoe extatischer de zijne leek te zijn.

‘Trek zelf je kleren uit.’ Nathaniel glimlachte fel en keek naar zijn gebroken mouw. “Je krijgt een leiband als je weer iets stoms doet.”