Ik wil geen eksterbrug zijn

Ik werd gereïncarneerd als ondersteunend personage in een roman. En bovendien had ik de rol van een 'eksterbrug' in het romantische verhaal. Hoe dan ook, romantiek was onmogelijk, en mijn toekomst leek somber met mijn familie vol schulden. Nadat ik ambtenaar was geworden, probeerde ik te genieten van de rijkdom en eer die ik in mijn vorige leven niet kon hebben, maar… In tegenstelling tot de originelen lijken de mannelijke personages nogal vreemd?! "Stel je voor, hoe zou Char-Char er blozend en verlegen uitzien als ze naar iemand kijkt die ze leuk vindt?" “Wauw….. dat zou geweldig zijn.” Keurigord kijkt wezenloos aan, Hylli wil praten als we elkaar zien, en Yves heeft een uitdrukking op zijn gezicht en mompelt in zichzelf. ‘Moet ik je meenemen en wegrennen…’ Sean bedekte zijn gezicht met beide handen zonder iets te zeggen. Vroeger bereikte zijn blos alleen zijn gezicht, maar nu verspreidt het rood zich naar de punt van zijn oren. Waarom zijn jullie niet geobsedeerd door de vrouwelijke hoofdrol en doen jullie in plaats daarvan andere dingen? Charine West, die een normaal leven wilde leiden, en haar overleving in de omgekeerde harem van Char-Char.