Samengevat
Op een kade aan de Baai van Tokio is een kleine galerie genaamd Gallery Fake. De eigenaar van de galerie, Fujita Reiji (藤田 çŽ²å ¸), was ooit curator van het Metropolitan Museum of Art in New York. Hij was een geleerde curator met een opmerkelijk geheugen, een scherp gevoel voor esthetiek, een grote vaardigheid in het restaureren van schilderijen en kennis van vele talen. Daarom werd hij ‘de professor’ genoemd. Vanwege problemen op de werkvloer werd Fujita echter gedwongen het museum te verlaten. Nu is hij een kunsthandelaar die schilderijen, zowel authentiek als nep, tegen buitengewone prijzen verkoopt. Zijn motto is: “Iemand zonder esthetisch gevoel kan het niet helpen dat hij zijn geld wordt afhandig gemaakt. En door misleid te worden, kan men leren de echte van de namaak te onderscheiden.”
Fujita is echter geen slechterik. Hij waardeert kunst en de kunstenaars die hun leven hebben besteed aan het creëren ervan enorm. Hij is niet iemand die alleen maar geld verdient met het verkopen van nepschilderijen. Soms neemt hij schilderijen af van een slechte politicus die kunst alleen maar beschouwt als een middel om steekpenningen uit te wisselen. Soms probeert hij vernietigde schilderijen te herstellen. Lezers mogen hem graag vanwege zijn passie en ware liefde voor kunst. Hij raakt vaak de levens van degenen die hij tegenkomt, en mensen voelen zich ondanks hemzelf tot hem aangetrokken.
In 1996 ontving Gallery Fake de Shogakukan Manga Award.