Mijn observatiedagboek van Elena Evoy

Iedereen twijfelde er niet aan dat Johann de beste student aan de Academie zou zijn. Hij bezat tenslotte een door God gezegend gezicht, een vriendelijke persoonlijkheid, en was zowel sportief als academisch getalenteerd. Het standpunt is echter door iemand anders ingenomen.

'Mevrouw Elena. Gefeliciteerd met je prestatie. "

"Dank je."

Elena, die zijn naam niet eens scheen te weten, was anders.

Ze zei niets tegen hem, ook al zouden de meeste mensen van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt om met hem te praten.

"Heb je nog iets te zeggen?"

Johanns zelfrespect werd verbrijzeld toen hij besefte dat ze geen idee had wie hij was.

Vanaf dat moment begon Johann Elena te observeren.